Jan van Arkel
Kamper Almanak
Drukkerij Zalsman
Geschiedenis Almanak
Wereldspaardag
Prijscouranten

Hendrik-Jan Walkate werd geboren in 1838 en trouwde in 1865 met Henriëtte Stenvers. Op zakelijk gebied was hij van vele markten thuis. In de prijscourant van 1881 staan advertenties van zijn verschillende bedrijven. Behalve een wijnhandel bezat hij ook Azijnfabriek De Nijverheid, Rozijn en Vruchten Azijnmakerij De Fortuin en Zeepziederij De Hoop. Daarnaast was hij agent van de Maagdenburger Brandverzekering Maatschappij. Tevens was hij actief als thesaurier van het Schoolbeurzenfonds en de Werkvereeniging Orde en Vlijt.

H.J. Walkate was vader van vier kinderen, onder wie J.A. Walkate (1870-1954), die later de zeepfabriek voortzette (Walkate & Rodenberg) en G.C.F. (Frans) Walkate (1866-1943), directeur van de Nutsspaarbank Kampen, medeoprichter van de Spaarbank- bond en grondlegger van het naar hem genoemde Frans Walkate Archief. H.J. Walkate stierf in 1915, maar de wijnhandel werd door zijn zoons voortgezet onder dezelfde naam, tot 1935, toen de Groningse wijnhandel Onnes de voorraden overnam.

De Prijscouranten van H.J. Walkate, wijnhandelaar te Kampen, 1881-1914

Vanaf 1880 verschenen de Prijscouranten van wijnhandel H.J. Walkate, die tussen 1881 en 1914 verschenen, kunnen als voorloper worden beschouwd van de Kamper Almanak. In dit boekwerkje gaf Walkate, die behalve wijnhandelaar ook zeepfabrikant en een azijnmakerij had, niet alleen een overzicht ven verkrijgbare wijnen met hun prijzen, maar ook een zeer uitgebreid overzicht van namen en adressen betreffende gemeentelijke en maatschappelijke instellingen. De uitgave viel in goede aarde bij de Kamper bevolking. Elk jaar stond er een schat aan informatie in over aspecten van het sociaal- en maatschappelijk leven in de stad: uiteenlopend van de samenstelling van de gemeenteraad, verenigingsbesturen en commissies, tot de tarieven en vertrektijden van stoomboten en spoorwegen. Toch was de prijscourant precies wat het woord betekent: een boekje met prijzen van de wijnen die H.J. Walkate verkocht. Het toevoegen van nuttige informatie was een slimme manier om het boekje met wijnprijzen een heel jaar binnen handbereik van de Kampenaar te houden.

In zijn Prijscourant van 1912 schreef Walkate in zijn voorwoord als vanouds over de oogst. Na wat alarmerende berichten over ziekten in het voorjaar merkte hij over de Bordeauxstreek op dat er daarna maanden waren geweest van ‘ontzettende hitte, die misschien onaangenaam was voor het menselijk lichaam maar ontzettend veel goed aan de wijnstok heeft gedaan. Inderdaad, de wijnstok heeft zich lustiglijk aan de onmogelijkste temperaturen weerstand geboden en zich die maanden onder dat regime wel bevonden met een gemiddelde thermometerstand van 40/58 graden in de zon. De parasieten hebben bange oogenblikken moeten doormaken – dientengevolge was de wijnstok blakende van gezondheid’. In 1913 schreef hij zijn laatste voorwoord, want het ontbreekt in 1914. H.J. Walkate blaakte zelf niet meer van gezondheid en stierf in 1915. Ruim 35 jaar had hij wijn vanuit heel Europa en zelfs uit Amerika en Noord-Afrika naar Kampen gehaald. De opname van informatie over het Kamper leven in de prijscouranten was een slimme zet. Elk jaar konden Kampenaren tussen de lijsten met feestdagen en vertrektijden, school-, kerk- en gemeentebesturen de vele advertenties en het ruime aanbod zien van de heerlijkste wijnen. H.J. Walkate bleef echter een zakenman: voor wat hoort wat! In 1899 schreef hij in zijn voorwoord over de waardering voor zijn prijscouranten als ‘vraagbaak voor alle Kamper burgers’, maar voegde eraan toe: ‘Voor deze sympathiebetuigingen kan ik niet anders dan zeer gevoelig zijn, doch zou het zeer op prijs weten te stellen zoo men deze platonische genegenheid op voor mij meer practische en economisch voordeeliger gronden steunde.’ In ieder geval kwam er in 1928 weer een vraagbaak voor alle Kamper burgers in de vorm van de Kamper Almanak, met daarin nog één verwijzing naar wijn: een advertentie van H.J. Walkate – Wijnhandel te Kampen.